Η ΙΣΤΟΡΙΟΥΛΑ: Μαμά συνοδεύει για έλεγχο στο ιατρείο το 9χρονο κοριτσάκι της, που όπως μου λέει «πάσχει από χοληστερίνη» και από ηλικίας 6 ετών παίρνει φάρμακο (στατίνη) και έχει βελτιωθεί σχετικά (η χοληστερίνη). Τελευταία το παιδί αντιδρά (βαρέθηκε, κουράστηκε) και η μαμά έχει διπλό άγχος: 1. «μήπως πάθει κάτι αν σταματήσει το φάρμακο;» και 2. «θα παίρνει φάρμακα όλη της τη ζωή;»
Ανιχνεύοντας με ερωτήσεις το ιστορικό διαπιστώνω τα παρακάτω: 1) Έγινε έλεγχος χοληστερίνης στο παιδί στα 5,5 γιατί πολλοί στην οικογένεια της μαμάς (η ίδια, ο πατέρας της, ο παππούς της, θείος, θεία και αδέλφια της) έχουν ανεβασμένη χοληστερίνη. 2) το παιδί άρχισε φάρμακο (στατίνη) στα 6 του, αφού η δίαιτα δεν απέδωσε στο βαθμό, που είχε ορισθεί αναγκαίο και έκτοτε παράλληλα με τις συχνές εξετάσεις αίματος παρακολουθείται στενά (χωρίς οικονομική επιβάρυνση, όπως λέει η μαμά) και με πολλές άλλες εξετάσεις, που περιλαμβάνουν και υπερήχους 3) κανείς στην οικογένεια (με τον παππού της μαμάς αποβιώσαντα σε μεγάλη ηλικία) δεν έχει πρόβλημα με καρδιά ή εγκεφαλικό επεισόδιο μέχρι σήμερα. 4)Η ίδια η μαμά παίρνει στατίνη, άλλοι συγγενείς άρχισαν φαρμακευτική αγωγή σε μεγάλη ηλικία και «δεν προσέχουν και πολύ, πότε παίρνουν, πότε όχι» 5) η μαμά και ο παππούς του παιδιού δεν καπνίζουν και έχουν φυσιολογικό βάρος, 6) ο παππούς (70 ετών) παίρνει από 20ετίας χαπάκι για πίεση και ρυθμίζεται καλά 7) το παιδί έχει φυσιολογικό βάρος, φυσιολογική αρτηριακή πίεση, πολύ καλή σωματική δραστηριότητα και δεν έχει νοσήσει ποτέ πέραν κάποιων συνήθων ιώσεων.
Όλα τα παραπάνω και όσα ακολουθούν, οδηγήθηκα, να γράψω, γιατί με προβληματίζει η αντιμετώπιση του θέματος της αυξημένης χοληστερίνης στα παιδιά στη χώρα μας. Έντρομοι γονείς και φοβισμένα παιδιά αντιμετωπίζουν τιμές χοληστερίνης, έστω και λίγο πάνω από τα θεωρούμενα φυσιολογικά όρια, σαν απειλή τουλάχιστον για επικείμενο έμφραγμα. Παράλληλα, η χορήγηση στατινών προτείνεται σαν λύση περιστασιακά και από μη ειδικούς και συχνά με «χαλαρά» κριτήρια. Για το παιδάκι της ιστορίας, εκτιμώ, ότι το πραγματικό ερώτημα είναι: «πρέπει, να πάρει στατίνη;» Απάντηση: «όχι» (θα εξηγήσω γιατί στη συνέχεια)
Όσο μπορώ πιο εμφαντικά πρέπει, να πω ότι: οι υψηλές τιμές χοληστερίνης σε ένα παιδί φυσικά απαιτούν παρεμβάσεις στον τρόπο ζωής (βλέπε παρακάτω), ελέγχους και σε κάποια παιδιά και φάρμακα, αλλά μεμονωμένες τιμές λίγα μας λένε για τον κίνδυνο, που έχει το παιδί, να νοσήσει σαν ενήλικας από στεφανιαία νόσο ή εγκεφαλικό αγγειακό, ενώ εξάλλου τα φάρμακα μπορεί νάναι και «φαρμάκια».